Leer e nummers begrijpen
Welke E-nummers zijn er?
E-nummers zijn door de Europese Unie goedgekeurde hulpstoffen om de eigenschappen van levensmiddelen te veranderen. Deze additieven worden door de Europese Unie als veilig gezien. Misschien dat dit waar is bij zeer geringe consumptie, maar wat nu als iemand gevoelig is van aard? Of wat gebeurt er als iemand heel veel producten nuttigt en hiermee de maximale normen overschrijdt? Wat doen E-nummers als ze met elkaar worden gecombineerd? Vermoedelijk niet veel goeds.
Koop producten zonder toevoeging van zoetstoffen. Er zijn wel uitzonderingen en wat wordt dan erger? Het middel of de kwaal.
Koop producten zo veel mogelijk zonder conserveringsmiddelen
Drink geen vruchtensappen met allerlei toevoegingen, het beste is en blijft nog steeds water
Koop verse groenten en zo min mogelijk uit een blik of pot
E–Nummer in voeding is verborgen gifLogo’s van “ik kies bewust” zeggen niets over de kwaliteit van de voeding
Door onwetendheid en/of onverschilligheid worden wij steeds meer vergiftigd
Foute E-Nummer, ook wel additieven genoemd
E 385, EDTA
overgeven, diarree en buik- en spierkrampen
mayonaise,
pindakaas,
olijfolie,
garnalen
en krab in blik,
bruine bonen
en kapucijners in blik of glas
E 621, mononatrium glutamaat
prikkelt smaak papillen waardoor men meer van het product gaat eten
soepen,
frikadellen,
rookworst,
gemodificeerd zetmeel
en knakworst
onvruchtbaarheid en kan de weerstand aantasten
afbak broodjes,
croissants en stokbrood
Deze E nunners maken je ziek
E 385, EDTA
overgeven, diarree en buik- en spierkrampen
mayonaise,
pindakaas,
garnalen
en krab in blik,
bruine bonen
en kapucijners in blik of glas
E 432, polysorbaat
urineweg infectie, nier problemen, gewichtstoename, huid aandoeningen en digestie problemen
ijs,
frisdranken,
soepen,
bonbons,
kauwgom,
alcohol
cocktails
en paté
E 461,methyl cellulose
overgeven, diarree en buik- en spierkrampen
E 461,methyl cellulose
haalt voeding uit het lichaam om verteerd te kunnen worden
mayonaise,
halvarine,
dieet producten,
ijs, knakworst,
kandij
koek,
aardappel producten
E 1520,propyleen glycol
netelroos, last van ogen (verboden in Oostenrijk, Finland en Noorwegen)
E 104, chinoline
hyperactiviteit, slecht slapen, astma en eczeem
E 120, coillechen
kanker (verboden in Frankrijk)
E 127, erythrosine
hyperactiviteit, slecht slapen, astma en eczeem
E 180, rubis
misselijkheid, bloeddruk problemen en bevingen (verboden in Australië)
E 132, indogotine
E 154, kanker
Het doel van het introduceren van E-nummers was om toevoegingen in voeding te reguleren. Waarmee de voedselveiligheid beter gegarandeerd kon worden.
Wat op de lijst stond, mochten fabrikanten toevoegen aan hun product. Ze waren dan wel verplicht om dit te vermelden op het etiket. Wat niet op de lijst stond, was niet toegestaan.
Dat is nog steeds zo, maar in de loop van de jaren is deze lijst flink uitgebreid.
Tegenwoordig zijn meer dan 400 verschillende toevoegingen toegestaan
Natuurlijke E-nummers zijn stoffen die uit planten, paddenstoelen of dieren worden verkregen.
Uit tomaat bijvoorbeeld wordt zo’n natuurlijk E-nummer gewonnen: Licopeen (E160d). Deze stof wordt als rode kleurstof toegevoegd aan onder andere frisdranken, jam en sauzen.
Een ander voorbeeld is de kleurstof E120 (Cochenille extract, karmijnzuur, karmijn) die roze koeken hun kleur geeft. Deze rode kleurstof wordt gewonnen uit de geplette lijfjes van schildluizen (echt waar!).
Een natuurlijke stof wordt alleen vermeld als E-nummer wanneer deze wordt toegevoegd aan een product. Komt de stof van nature in een product voor, dan staat de stof niet op de verpakking vermeld.
Het proces van het verkrijgen van een natuurlijke stof uit de bron kan overigens wel behoorlijk complex en chemisch zijn. Dat geldt bijvoorbeeld voor het verkrijgen van de zoetstof steviolglycosiden (E960), dat uit de bladeren van de steviaplant wordt gehaald.
Sommige E-nummers hebben een natuurlijke oorsprong. Anderen zijn synthetisch, c.q. chemisch. Dat wil zeggen dat ze kunstmatig gemaakt zijn.
Dan zijn er ook nog natuur-identieke E-nummers. Deze worden chemisch gemaakt, maar zijn gelijk aan natuurlijke stoffen.
De meeste E-nummers worden in de fabriek gemaakt. Veel mensen associëren dat met gevaarlijk voor de gezondheid. Dat hoeft niet zo te zijn.
Een stof die door een chemische reactie verkregen is, kan precies dezelfde stof zijn als een stof die uit een plant of dier verkregen is. Aan het eindproduct valt niet te zien wat de afkomst is van de stof. Ook het lichaam kan dit onderscheid niet maken.
(On)geschikt voor vegetariërs/ veganisten
Eerder al zagen we dat bepaalde E-nummers uit dieren of dierlijke producten worden verkregen. Niet geschikt dus wanneer je een vegetarische of veganistische leefstijl hanteert.
Een paar voorbeelden zijn
- E120 (Cochenille, Karmijn, Karmijnzuur, Carmine)
- E234 (Nisine)
- E640 (Glycines)
- E901 (Bijenwas)
- E904 (Schellak)
- E920 (L-cysteïne)
- E966 (Lactitol)
- E1105 (Lysozym, Lysozym hydrochloride)
- E1000 (Cholinezuur)
- E913 (Lanoline, Wolvet)
- E901ii (Gele bijenwas)
- E901i (Witte bijenwas)
- E921 (L-cystine)
Wil je zeker weten dat een product geen E-nummers bevat van dierlijke afkomst, let dan goed op de labels en vermeldingen op de verpakking.
Free foto’s
Own ,Unsplash ,Piixabay ,Pexels