
Etiketten lezen
Etiketten lezen
Veel reclamemakers van junkfoodbedrijven zijn schaamteloze leugenaars. Ze zetten nogal eens misleidende etiketten op voedsel….om daarmee mensen die bewust met hun gezondheid omgaan te overtuigen dit soort eten voor zichzelf en hun kinderen te kopen. Omdat de meeste mensen niet veel van voeding afweten, vallen ze steeds weer voor etiketten zoals ‘bevat volkorengranen’, ‘vetarm’ of ‘bevat omega 3’. Het toevoegen van kleine hoeveelheden gezonde ingrediënten aan een ongezond, zwaar bewerkt voedingsproduct maakt het nog niet gezond. Een minuscule hoeveelheid omega 3 vetzuren weegt echt niet op tegen het feit dat een product enorme hoeveelheden suiker bevat. Dus….het is belangrijk om etiketten te lezen. Zelfs zogenaamde health foods kunnen suiker, geraffineerde tarwe en andere zeer schadelijke ingrediënten bevatten. Dit geldt ook voor kindervoedsel dat als gezond in de markt gezet wordt….vertrouw de voedselproducenten NIET, LEES het etiket.
Kortom: Het is belangrijk om etiketten te lezen, zelfs ‘gezond voedsel’ kan akelige ingrediënten bevatten zoals toegevoegde suiker.






- Hoe een Etiket Lezen
Welke verpakte producten kun je gerust eten en wat kun je beter laten liggen?
Om hier achter te komen moet je vaak de etiketten van producten leren lezen. Maar de soms vage bewoordingen en ingewikkelde namen op de ingrediëntenlijst maken dit niet makkelijk. Ook het schema met de verschillende voedingsstoffen is niet altijd even makkelijk af te lezen. Wat betekenen deze voedingstoffen nu precies? In dit artikel vind je alle praktische tips met informatie waar je op moet letten bij het lezen van een etiket, zodat je ook echt gezonde slanke voeding koopt.
De ingrediëntenlijst van een etiket
Wanneer je het etiket voor je hebt dan kun je het beste als eerste de ingrediëntenlijst bekijken. Deze vind je gewoonlijk als deel van het etiket op de achterkant of zijkant van de verpakking.
Bij het lezen van de ingrediëntenlijst moet je letten op de volgende dingen:
De volgorde van de lijst. Het ingrediënt dat als eerste genoemd wordt zit het meest in het product. Als dit bijvoorbeeld suiker of glucose -frucosestroop is dan kun je het product beter direct laten liggen. Hoeveel er dan precies van inzit wordt niet altijd aangegeven, want dat is niet verplicht. Alleen als er op de verpakking of in de naam van het product een bepaald ingrediënt prominent voorkomt, bijvoorbeeld appels op een pak vruchtensap of in gebak, dan moet het percentage erbij staan.
Suikers in al haar vormen
Daarnaast kunnen er meerdere soorten suiker gebruikt worden die allemaal onder een andere benaming genoemd zijn. Dit is nogal verraderlijk, want er zijn erg veel verschillende soorten suiker met allen een andere naam. Naast de genoemde glucose en fructose worden ook de benamingen dextrose, siroop, diksap, kandij, karamel, lactose, sacharose en maltose veel gebruikt als alternatief voor het woord suiker. Vermijd ook de verschillende suikervormen als palmsuiker, poedersuiker of kaneelsuiker, hoe lekker deze ook kunnen zijn. Suiker is immers een vorm van de snelle koolhydraten. En deze zijn – zoals we wel vaker verkondigen – enorm slecht voor je gewicht.


Toegevoegde “gezonde” stoffen.
Als iets apart op de ingrediëntenlijst staat, is het niet direct organisch of natuurlijk. Staat er bijvoorbeeld een vitamine apart als ingrediënt benoemd dan is deze gewoonlijk later toegevoegd. Wanneer ze deel uitmaken van het natuurlijke product zouden de vitaminen daarentegen onder het lijstje met de voedingswaarden staan. Als je dus hier niet op let dan lijkt het product dus vaak gezonder dan het werkelijk is
Aantal E-nummers.
Ook de ingrediënten onder de e nummers op het etiket zijn niet natuurlijk maar toegevoegd. Let op: E-nummers zijn niet per definitie slecht voor je. Zolang het betreffende voedingsmiddel er een of twee van bevat dan is dat nog acceptabel, zeker als het product verder geen ongezonde ingrediënten bevat. Daarbij zijn E-nummers stoffen die erkend zijn door de EU als acceptabel voor voedingsgebruik. E-nummers hebben echter verder geen voedingswaarde.
Uit deze voorbeelden blijkt duidelijk dat het noodzaak is om de wettelijk verplichte etiketten goed uit te pluizen. Probleem hierbij is het feit dat er wel wetgeving is over de etiketten, maar dat daar nog veel gaten in zitten waardoor de fabrikanten hoeveelheid en soort kunnen ‘verdoezelen’.
Het doel van de fabrikant is duidelijk: laat ook op het etiket zien dat het product gezond is. Dat dit gebeurt door allerlei mooie uitdrukkingen, wel of niet in combinatie met té moeilijke termen of schuilnamen, maakt het voor de consument alleen maar lastiger. Ook zou er een wettelijk voorschrift moeten komen voor de grootte van de letters. Het blijkt dat zelfs voor diegene die goede ogen hebben, vaak onmogelijk is om dit zonder vergrootglas te lezen.
Hierbij wil ik je een aantal snelle tips geven over hoe je etiketten kunt lezen en interpreteren

Schuilnamen
Pas op voor veel gebruikte schuilnamen. De fabrikanten willen dat je een gezonde indruk krijgt, ook na het lezen van het verplichte etiket. Een heel mooi voorbeeld hiervan is het gebruik van transvet. Iedereen weet dat transvet ongezond is, dus de fabrikant zal het niet in zijn hoofd halen om dit op het etiket te zetten. Hiervoor gebruiken ze bijvoorbeeld de schuilnaam Gehydrogeneerde Plantaardige Olie. En plantaardig is gezond, toch? Het is gewoon een andere naam voor transvet!

Té moeilijke termen?
De fabrikanten mogen zelf bepalen of ze de chemische naam voor een ingrediënt gebruiken, of de ‘gewone’ naam, of het E-nummer. Ook zijn er voor een bepaald E-nummer heel veel verschillende benamingen. Kortom, je weet niet meer waar je aan toe bent. Je kunt de volgende stelregel hanteren:Als de lijst voor het grootste deel bestaat uit onbegrijpelijke namen en/of E-nummers, hoe meer het product bewerkt is. Je moet je dan afvragen of je dat allemaal op wilt eten. Lekker laten liggen dus!

Aanduiding koolhydraten en suikersJe ziet heel vaak staan hoeveel koolhydraten in het product zitten, met de aanduiding ‘waarvan suikers’. Het doel hiervan is dat je gaat denken: “hoe minder suikers hoe beter”. Dit is misleidend, want ook zetmeel en witmeel wordt door je lichaam omgezet in suikers, en hebben dus nagenoeg hetzelfde effect als de hoeveelheid ‘waarvan suikers’.
De volgorde van de ingrediënten
In de meeste gevallen is de hoeveelheid van het eerstgenoemde product het grootst. Dus als suikers, of koolhydraten in het algemeen, als eerste in de lijst staat, kun je wel weer in het schap leggen.
Blijf zoeken
Het etiket met de ingrediënten is een wettelijke verplichting, maar de plaats en de lettergrootte is niet wettelijk vastgelegd. Op veel producten wordt het etiket afgedrukt op een nagenoeg onvindbare plaats, en/of in een kleur die bijna niet opvalt. Blijf dus zoeken naar het etiket, want het MOET er op staan.
Conclusie
Persoonlijk vind ik al deze ontdekkingen heel erg schokkend. Ondanks de goedbedoelde wettelijke verplichtingen, zitten er nog té veel gaten hierin. Gaten waar de fabrikanten heel handig gebruik van maken en je als consument mee misleiden. Mijn advies? Neem je smartphone en neem een foto van het etiket. Ga de foto vergroten en ziedaar, je kan het nu wel gemakkelijk lezen.In de ingrediëntenlijst staat op de 3e plek Glucose-fructose vermeld. Dit is suiker!Deze suiker staat niet vermeld bij de Ossenstaartsoep omdat het een verdekte suiker is. Het zit namelijk in tomatenpuree en het is dan niet verplicht deze op het etiket te zetten van de soep. Wel dat er tomatenpuree erin verwerkt is.
Let dus goed op
Suikers in al haar vormen. Daarnaast kunnen er meerdere soorten suiker gebruikt worden die allemaal onder een andere benaming genoemd zijn. Dit is nogal verraderlijk, want er zijn erg veel verschillende soorten suiker met allen een andere naam. Naast de genoemde glucose en fructose worden ook de benamingen dextrose, siroop, diksap, kandij, karamel, lactose, sacharose en maltose veel gebruikt als alternatief voor het woord suiker. Vermijd ook de verschillende suikervormen als palmsuiker, poedersuiker of kaneelsuiker, hoe lekker deze ook kunnen zijn.


Als je weet waar je op moet letten, kennen voedingsmiddelen geen geheimen meer. Je weet dan wat er inzit en wat waar is van de kreten die op de verpakking staan. Fris uitziende verpakkingen en mooie praatjes maken een product aantrekkelijk, waardoor het beter verkoopt. Maar ze kunnen je wel op het verkeerde been zetten.controleert of fabrikanten zich aan deze wetten houden. Ook producten die je online koopt
Via Onderstaande Buttons kan je op een op een eenvoudige en snelle manier naar een gerelateerde- of andere gewenste Website brengen te brengen.
Free foto’s
Own ,Unsplash ,Piixabay ,Pexels